La rigidez de los formularios

Maandag 26 mei
De afgelopen dagen kon je bijna niet anders dan binnen blijven. Overal in Europa - van Nederland tot Italië - is de lente in alle hevigheid losgebarsten, maar op het Iberische schiereiland is het kommer en kwel. Het is fris, het regent geregeld en dat wind maakt het er niet beter op. De voorspellingen voor de komende week zijn niet hoopgevend dus voorlopig is het binnenzitten. Ik heb dus maar van de gelegenheid gebruik gemaakt om een en ander te organiseren en met mijn werk voor IEPALA te beginnen. Ik zit nu in een team onderzoekers van het IECAH, het Instituto de Estudios sobre Conflictos y Acción Humanitaria. Het IEPALA organiseert mijn project maar het werk wordt gedaan door IECAH. Ik heb alvast een opzet gemaakt met het opstellen van een lijst met concepten over conflicten, die wordt gebruikt om een thesaurus op te stellen. Een thesaurus is een soort woordenboek waarin een bepaald glossarium van woorden wordt georganiseerd. De terminologie over conflicten, vrede en dergelijke wordt in een bestandssysteem gezet zodat het vervolgens gekoppeld kan worden aan bepaalde websites en allerlei nuttige informatie. Hopelijk heb ik deze week een ontmoeting met de onderzoekers zodat ik precies weet wat de bedoeling is. Het is wel zo dat ik een subsidie kan krijgen voor mijn werk en bovendien voor langere tijd betrokken kan blijven bij het project, ook als weer terug in Nederland ben.

Intussen hebben we ook getracht om ons in te schrijven voor diverse cursussen, maar het blijkt toch niet altijd zo gemakkelijk te zijn. Het lijkt simpel om op internet een formulier in te vullen, maar de ene keer blijkt dat je een PDF-formulier vervolgens niet kunt opslaan en je het alsnog moet uitprinten en via de 'oude manier' op moet sturen of moet brengen, de andere keer is het formulier enkel toegesneden op studenten van de universiteit waardoor je een lange e-mailconversatie nodig hebt om je gegevens in te kunnen volgen. In dit laatste geval was het bij het formulier verplicht om alle velden in te vullen, inclusief studentnummer (heb ik dus niet), paspoortnummer (en het Nederlandse paspoortnummer paste niet in het formulier van acht tekens) of je tweede achternaam (Spanjaarden hebben twee achternamen, maar ik dus niet...). Vervolgens kreeg ik een toegewezen studentnummer, heb ik een nep-paspoortnummer ingevuld en maar een "X" opgeschreven in het veld voor de tweede achternaam...Op zich is het goed geregeld, maar ze hebben het toch niet helemaal goed doordacht...Nu moet je alsnog een hoop moeite doen om iets geregeld te krijgen...De cursussen zijn allemaal open voor 'buitenstaanders', maar het wordt je niet gemakkelijk gemaakt. Morgen maken we er misschien een "universiteitsdagje" van. Klinkt simpel, maar één universiteit ligt helemaal in het oosten van de stad (Universidad Alcalá de Henares), de andere in Leganés, in het zuiden en buiten de stad. Je kunt bij die laatste (Universidad Carlos III) wel met de metro komen, maar het ligt in een andere zone en dus moet je bijbetalen. Mijn metrokaart is voor zone A (het centrum en zo'n beetje de hele stad), maar voor de zones B1, B2, B3, C1 en C2 moet je steeds bijbetalen. De andere universiteit, Universidad Rey Juan Carlos, ligt in Aranguez, een stad buiten de provincie Madrid en die is enkel per bus te bereiken. Hopelijk kunnen we bij die universiteit alles per mail en post regelen...
En als klap op de vuurpijl is er dan onze inschrijving voor een cursus in Jaca (Baskenland). Nadat we geen reactie kregen heb ik maar gebeld, ook al was het telefoonnummer vorige week nog alleen een fax. Althans...de enorm harde pieptoon maakte duidelijk dat de telefoon uit stond...
Er werd me nu verteld dat het telefoonnummer en e-mailadres veranderd is en dat ik dus maar dat andere nummer moest bellen. De onvriendelijke meneer van dat andere nummer vertelde me dat degenen die over de inschrijving gaan, op reis zijn naar Brussel en Luxemburg...Zucht. Ik zou binnenkort bericht krijgen...We zijn in Spanje, dus we zullen zien...

In huis lijkt alles wel genormaliseerd. Althans, hoe veel gekker kan het nog worden? De Chilenen zijn nog steeds vreemd, maar voor de rest is het tenminste rustig. Het weekend zijn we toch nog even voor een kebab in het centrum geweest (een week zonder kebab is ondoenlijk en onacceptabel), maar dat was het dan wel. Voor onze flat ligt een uitstekend restaurant, "Vips", een keten die meerdere restaurants in de stad heeft. Voor €7 heb je een maaltijd en drinken. Ideaal voor de zondag. Het eten smaakt er bovendien uitstekend. Als het weer zo blijft zullen we niet snel in het centrum belanden...

Maurice