Wonen in Sjengenland?

Donderdag 5 en vrijdag 6 juni
Donderdagmorgen kwam er een langverwacht, positief antwoord uit Zuid-Limburg: Elena is aangenomen aan de Universiteit van Maastricht en mag daar de Master in European Studies gaan doen. Ook in Leiden is ze aangenomen, maar haar voorkeur ging uit naar Maastricht en daarom heeft ze Leiden vriendelijk bedankt en kunnen alle pijlen nu op de Sjengenstad gericht worden. Ik had er steeds het volle vertrouwen in dat ze daar aangenomen zou worden, maar nu het officieel is kun je ook daadwerkelijk een begin maken met de vele noodzakelijke voorbereidingen voor een verblijf in het zuiden van de provincie Limburg, in een uithoek van Nederland, maar in het hart van Europa. Een en ander kan vanuit Spanje al geregeld worden maar na terugkomst in Nederland, 31 juli, hopen we dat de voorbereidingen in een stroomversnelling komen. Ik moet mijn Master nog afronden in Nijmegen, alle vakken heb ik met succes afgerond, dus rest nog enkel de thesis. Mijn thesis is geen peulenschil en behelst een gecompliceerd en uitgebreid onderwerp en zal dus nog enkele maanden onderzoek vergen. Problematisch is dat niet, want een mens kan altijd verder leren en voordat het tijdperk "student" aan zijn einde komt, zijn er nog een paar dingen die ik graag zou willen doen. Mijn oog is op een aantal Engelstalige Minors gevallen, die ik in dit laatste jaar eventueel nog wil volgen. In Maastricht zijn dat European Studies, Globalisation and Diversity en Crucial Differencies, in Amsterdam (de UvA) zijn dat International Development Studies en American Studies. Mijn achtergrond in Politicologie en nu Sociale Geografie en Conflictstudies kan nog wel enige verbreding gebruiken en die hoop ik dan ook volgend collegejaar te vinden…
Maar eerst Madrid, hier is het werk nog verre van gedaan. Drie zomercursussen wachten nog en die lijken ook bijzonder interessant. Vrijdagmorgen was er eindelijk een vergadering met het “team”, zodat mij hopelijk eindelijk duidelijk zou worden hoe ons project in elkaar steekt. De directeur van het IEPALA, Maria Pilar Colchero en een onderzoeker van het IECAH (Instituto de Estudios sobre Conflictos y Paz), Jesús Nuñez, waren present, evenals een andere stagiair, Gosia uit Polen. Gosia en ik hebben de taak om het project uit te gaan voeren. Eerst beginnen we met het vergelijken van het werk dat we al gedaan hebben en gaan we een overzicht maken van de media in de Latijns-Amerikaanse landen, zodat we later de informatie kunnen koppelen aan de “informatieboom” die we gaan maken. Het doel is een soort zoekmachine te maken, zodat onderzoekers, studenten en geïnteresseerden gemakkelijk informatie kunnen vinden over vrede en geweld. We maken een stamboom, waarin we de vele categorieën over vrede en geweld onderverdelen in diverse sub-categorieën. Als je bijvoorbeeld iets wilt vinden over de mensenrechten in Rwanda, of het gebruik van clusterbommen tijdens de oorlog in voormalig Joegoslavië, dan moet dat op een snelle en efficiënte manier op te zoeken zijn. Op dit moment is zo’n database er nog niet. De Universiteit van Granada, waarmee samengewerkt zal worden, heeft wel een woordenboek van termen over oorlog & vrede, maar daar kun je niet mee zoeken. Ons werk is zeer uitgebreid en zal eigenlijk nooit ten einde zijn. De informatie over conflicten, oorlogen en vrede gaan we in kranten opzoeken en vervolgens koppelen aan dit bestand. We gaan terugwerken van 2008 naar 2000, maar het doel is uiteindelijk uitbreiding tot vlak na het einde van de Koude Oorlog, begin jaren ’90 dus. Ooit kan dan teruggewerkt worden tot, laten we zeggen, 1900. En dan beginnen we met het gebruiken van SPAANSTALIGE kranten. Ik had al geopperd, dat het handig is het Engels te gebruiken omdat dat toch de Lingua Franca van onderzoek is, maar dat gaat er bij Spanjaarden soms moeilijk in. Mijn taak is ook om het Spaans te vertalen naar het Engels, zodat er later ook in het Engels gezocht kan worden.
Ja, een hoop werk voor de boeg, zeker omdat Gosia en ik dit uit gaan voeren, maar we zullen zien. In september is hierover een presentatie en hopelijk zijn we dan al een heel eind. Ik ben tot 31 juli in Madrid, maar ik heb al gezegd dat ik vanuit Nederland wel betrokken wil blijven bij het project. Met e-mail is het geen probleem om te communiceren, al weet je dat met Spanjaarden uiteindelijk nooit…
Grappig is, dat er blijkbaar nog een Nederlander bij het IECAH werkt. In het Spaans bestaat er, net als in het Engels, onduidelijkheid over de term “Nederland”, want “Holanda” en “Países Bajos” worden gebruikt zonder dat men vaak weet wat ze inhouden. “Holland” en “The Netherlands”. Na Granada heb ik de hoop opgegeven, dat Spanjaarden ooit zouden snappen wat nu het verschil is, maar tijdens de vergadering werd me gevraagd of ik inderdaad uit “Holanda” kwam (wat ik gezegd had), want de Nederlandse college van hen kwam uit de “Países Bajos” en bleef er op hameren dat er een verschil is tussen de twee. Dan breekt je klomp hè! Zelf heb ik ook altijd getracht dit uit te leggen, maar ik ben gelukkig dus niet de enige. De gemiddelde Spanjaard zal wel nooit snappen hoe dat nu zit met Holland, Nederland, België, Luxemburg en de Nederlandse taal, die aan te duiden is met holandés, neerlandés, maar ook wel met flamenco (Vlaams)....... Zucht....
De collega’s zijn in elk geval zeer aardig. Grappig genoeg was ik nogal “overdressed”. Een overhemd, nette broek en leren schoenen leken me wel gepast, maar Jesús kwam in spijkerbroek en poloshirtje aanzetten en Maria Pilar is altijd alternatief gekleed. Je moet hier dus niet aan komen zetten met driedelig pak en – God verhoede – een verderfelijke stropdas. Gelukkig maar.
Vrijdag hebben we verder in het centrum doorgebracht, omdat het lekkere weer je eigenlijk verplicht buiten te zijn. Lezen in het park in de zon is altijd een fantastisch idee…Enkele uren later waren we bij Quevedo voor weer wat overheerlijke tapas. Nu de zomerse temperaturen bereikt zijn, weet je eindelijk weer hoe het fijn ook alweer kan zijn in Spanje…