...een uurtje later waren we al in Colonia del Sacramento, Uruguay. De infrastructuur lijkt zeer modern te zijn in Uruguay, want na de gloednieuwe luchthaven, nu ook een moderne haventerminal. Verder hier in Uruguay geen gedoe met douane en bagagecontrole, de eerste indruk: relaxt is het hier.
Colonia is een stadje uit vervlogen, koloniale tijden met zo'n 22.000 inwoners. Het is gesticht door de Portugezen en is pas in de 19e eeuw definitief overgegaan naar de Spaanse koning. Het staat tegenwoordig gelukkig op de UNESCO-lijst, want dit soort pareltjes zijn zeer schaars.. Het is inmiddels wel een zeer toeristische plaats en het feit dat iedereen de prijzen in dollars aangeeft zegt al genoeg. Als er toeristen zijn, vooral Amerikanen, is het ook niet zo raar dat daarvan geprofiteerd wordt> het is er dan ook relatief duur. Sowieso is de Argentijnse peso, ten opzichte van de euro, zwakker dan de Uruguyaanse peso, maar het is hier bovendien een stuk duurder en in Colonia zijn de prijzen in het kleine, historische centrum haast Europees. De hostels waren helemaal belachelijk qua prijs, maar na een half uurtje door de regen lopen vonden we buiten het centrum dan toch een klein hotel. Hotel.... het leek meer op een B&B overigens.
Hoewel het diverse malen regende op ons eerste dag in Colonia, is het centrum klein genoeg om het in een paar uurtjes te doen. Helaas waren enkele musea, zoals het Portugese en Spaanse museum gesloten, maar een leuk, piepklein museumpje is gewijd aan de azulejos, de blauwe, geschilderde tegeltjes met zijn uiteenlopende tekeningetjes. In Zuid-Spanje, waar je de meer Arabische of Moorse stijl van azulejos vindt, was ik al enthousiast om het overal in hallen, badkamers en keukens tegen te komen. Maar zelfs hier in Uruguay kom je ze tegen, al waren er vooral Franse en een paar Catalaanse tegeltjes te vinden. De Uruguayaanse en Napolitaanse tegeltjes, wat het ook moge zijn, waren helaas in restauratie.
In het stadje vind je verder nog diverse koloniale huisjes, de ruïnes (funderingen) van het voormalige huis van de Portugese gouverneur, een vuurtoren van waaruit je een fantastisch uitzicht over de Rio de la Plata en de Atlantische oceaan hebt en nog een dozijn andere interessante gebouwen. We hadden bovendien het geluk, zo bleek achteraf, om hier op een regenachtige dag te zijn. De lucht, de hemel, was werkelijk spectaculair en al de verschillende tinten grijs, de vormen en texturen in het wolkendek waren echt fantastisch. Op het punt waar de rivier en de oceaan samenkomen, hing een grijs gordijn, alsof het op het einde van de wereld leek. Zeer speciaal. Een fantastisch plaatsje om een dagje door te brengen...
Morgen (donderdag) gaan we naar Montevideo, zodat we wat meer over Uruguay te weten kunnen komen. Over Brazilië, Argentinië en Chili heeft iedereen wel iets te melden, maar de twee kleine´Guays´ zijn bij velen helaas volstrekt onbekend en worden vaak door elkaar gehaald, ook al zijn ze totaal verschillend. Uruguay betekent overigens 'land van de geschilderde vogels' en Paraguay betekent in het Guarani 'water dat naar de oceaan vloeit'.
Uruguay is een land, dat vooral bestaat uit Europese immigranten, voornamelijk Spanjaarden en Italianen, terwijl Paraguay een volstrekt etnisch gemixt land is van Europese immigranten met de inheemse bevolkingsgroep, de Guarani. Waar Paraguay een relatief - voor de regio - arm en onderontwikkeld land is, is Uruguay het eerste en enige land dat begin 20e eeuw een welvaartsstaat heeft opgebouwd met gratis onderwijs en gezondheidszorg. Het land had tot de jaren '70 zelfs geen sloppenwijken. Door diverse crisissen in de buurlanden, zoals de Braziliaanse crisis van 1995 (waarbij de oude Braziliaanse munt Cruzeiro vervangen werd door de Real) en de Argentijnse crisis van 2001, is er ook in Uruguay een zeker neergang opgetreden, maar het gaat de laatste jaren weer beter en het is nog altijd een van de meest ontwikkelde en welvarende landen van Latijns-Amerika. Het is dan ook maar een land van 3 miljoen inwoners en alleen daarom al onvergelijkbaar met zijn twee grote buren. Het grondgebied is nu ongeveer vier keer dat van Nederland, maar het was in het verleden een stuk groter. Door diverse oorlogen is Uruguay een stuk kleiner geworden. Uruguay was ooit een provincie van Buenos Aires en zijn geschiedenis is nog steeds terug te vinden in de naam van het land: República Oriental del Uruguay (Oostelijke Republiek Uruguay).
Het mag dan een 'kleintje' zijn, het heeft wel in 1930 (tegen Argentinië) het eerste WK-voetbaltoernooi gewonnen (een kijkje in de opstellingen van beide teams leert dat de meerderheid van de voetballers van beide teams van Italiaanse komaf was). Twintig jaar later flikte Uruguay hetzelfde kunstje opnieuw, ditmaal tegen Brazilië, in het Marcana-stadion van Rio, waarbij 178.000 toeschouwers aanwezig waren... Zo'n klein land, maar toch tweemaal het WK gewonnen... Bij Nederland was twee keer net niet...In Buenos Aires waren we in een museum, dat verhaalde over de voetbalhistorie van de stad en het land en eenmaal bij de vitrine en muur over 1978 was het toch even een momentje 'mmm, blijft jammer'...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
Hallo Elena en Maurice,
Eindelijk heb ik de video van de wisseing van de wacht in Chili kunnen bekijken. Het was een hele tijd niet mogelijk, tenminste niet op mijn 2 computers. Ik vond het erg indrukwekkend. Verleden jaar hebben Jan en ik ook al zo'n wisseling mogen aanschouwen in Peru, maar daar werd het zicht grotendeels ontnomen door een hoog tralie-hekwerk en het was ook minder imposant. Over een aantal weken/maanden kunnen jullie dit mischien zelf bekijken en vergelijken.
Het verlies van jullie fotocamera is erg jammer. Ik hoop echter dat jullie met het nieuwe toestel net zo'n mooie foto's maken.
Groetjes,
Harry
Het was inderdaad een fraaie belevenis met de wisseling van de wacht, zeker 's morgens in het zonnetje...Tegen de tijd dat we in Peru zijn (zal wel eind maart worden) gaan we wel op zoek naar hetzelfde!
1978 was jammer, maar wat dacht je van 1974. Gezien de situatie toen in Argentinië mocht Nederland die beker ook niet winnen. Hadden ze dat wel gedaan? Wie weet wat het gevolg zou zijn geweest.Dankzij de Italiaanse/Spaanse voorouders spelen er zoveel Zuid-Amerikanen in de Zuid-Europese competities. Er is immers altijd wel ergens een benodigd paspoort te vinden..
Post a Comment