Lima als zonnig en mooi eindpunt

Na het zien van deels tot zeer teleurstellende miljoenensteden als Buenos Aires, Asuncion, Sao Paulo en Montevideo, hadden we bij Lima, een stad die bij velen niet tot de verbeelding spreekt, geen enkele verwachting. Hoge verwachtingen zoals bij Buenos Aires stellen enkel teleur en de Peruaanse hoofdstad was dan ook een juist zeer aangename en positieve verrassing...
De Peruanen zijn vriendelijk en vooral zeer open, zeker in vergelijking met de wat stugge Bolivianen. En ook al zijn veel Peruanen eveneens Aymara of Quechua, het land lijkt een stuk georganiseerder en vooral meer geciviliseerd. Waar La Paz hectisch is en het oversteken van de straat al een hachelijke onderneming mag worden genoemd, is Lima in vergelijking daarmee rustiger en kun je zelfs op een zebrapad voor worden gelaten. Welnu, ook Lima is geen Noord-Europa. Maar omdat La Paz je inlevingsvermogen te boven gaat, was het verrassend rustig en we zagen dan ook geen campesino-mentaliteit van geschreeuw en lawaai.

Ons hostel ligt in de prachtige wijk Miraflores, een middenklasse buurt ten zuiden van het centrum en naast de elitewijk San Isidro. Miraflores is het hart van Lima wat betreft het uitgaansleven. Je vindt er vele goede restaurantjes, barretjes en clubs. Een modern uitgestrekt, maar smal park ligt aan de rand, vanwaar je een prachtig uitzicht over de Pacific hebt (wie heeft de belachelijke naam Stille Oceaan voor de Pacific eigenlijk bedacht?). Het is er voor de locals goed toeven. Er liggen enkele uitstekende restaurants. In één daarvan hebben we onze eerste Ceviche (met heerlijke inktvis, garnalen en andere, voor mij onbekende vis), een in citroen klaargemaakte koude vis, gegeten. Voor het eerst tijdens de hele reis ook een echt fatsoenlijke pasta gehad (schrijf dat maar op je buik, Argentinië en Uruguay) en uitstekende sushi... Maar goed, ook Lima heeft behoorlijk wat inwoners van Japanse afkomst, waaronder de fameuze ex-president Alberto Fujimori die inmiddels voor terrorisme in het gevang zit. Op de terugweg van het centrum zaten we bij een gezellige en praatgrage taxichauffeur in de auto. Hem vroeg ik, zij het wat verdekt, naar Fujimori en zoals ik al dacht is hij voor velen haast een cultfiguur. Hij was volgens mij een enorme populist. Hij heeft een behoorlijk aantal dubieuze, niet altijd liberale en democratische dingen gedaan in Peru, maar populair was hij zeker. Volgens de taxista was Lima een tiental jaren terug zeer gevaarlijk met dagelijks bomaanslagen en met dood en verderf in de straten. Totdat Fujimori er een einde aanmaakte en het 'tuig' de gevangenis in gooide. En nu, paradoxaal, krijgt hij als verdienste zelf een gevangenisstraf. Aldus het verhaal van de taxista. Hoe het ook zij, de dochter van Fujimori gaat volgend jaar meedoen aan de verkiezingsstrijd. Een race die waarschijnlijk zal gaan tussen Ollanta Humala van de Nationalisten Partij, Luis Castaneda, de huidige burgemeester van Lima en dus Keiko Fujimori. Die laatste zal, bij een eventuele zege, uiteraard meteen haar vader gratie verlenen. Ze is in 1994 al First Lady geweest, nadat Alberto Fujimori zijn vrouw en de moeder van Keiko, Susana Higuchi, uit dat ambt had verwijderd na hun scheiding. Leuke klucht, politiek Peru...

Enfin, we zijn ook nog een dag naar het centrum geweest, waar de Plaza Mayor (officieel geheten Plaza de Mayor) er prachtig, gerestaureerd bijligt. Aan een zijde het Presidentieel paleis en aan de andere zijde het gemeentehuis. Een fraaie winkelstraat loopt richting het mooie Plaza San Martín, omringd door witgeverfde gebouwen en de straat brengt je langs de mooie Iglesia de la Merced en voorbij het interessante etnografische museum van de stad. Het centrum kent verder nog enkele curieuze bouwwerken zoals een architectonisch zeer interessante kerk. Slechts een paar blokken verwijderd van het centrale plein en vele, vele mooi gerestaureerde gebouwen en hun karakteristieke gevels met de houten erkers, die je herinneren aan de rijke geschiedenis van de stad. Het hoogtepunt was wel de San Franciscokerk met zijn klooster van Franciscanen. Een gebouw met een ongelofelijke collectie aan boeken, een indrukwekkend interieur en ondergronds tientallen catacomben, waar na archeologisch onderzoek nu de botten en schedels van duizenden Franciscanen en anderen begraven liggen. De muurschilderingen en handbewerkte plafonds zijn een lust voor het oog en ook al is er nog veel geld nodig voor een volledige restauratie, het is een zeer rijke schat aan historie, daar in het centrum van Lima. Een paar blokken verder ligt er nog zo'n mooi plein, de Plaza Bolivar met het Congres als dominant aanwezige en aan de zijde het Museo de la Santa Inquisición, die laatste behoeft volgens mij geen vertaling.

Van de vele reizigers die we onderweg tegenkwamen, was er niemand geïnteresseerd in Lima of was niemand onder de indruk van de stad, maar ik ben zeer zeker een andere mening toegedaan. Vergeet Buenos Aires, een stad die net als São Paulo op schandelijke, maar typisch Amerikaanse wijze getracht heeft zijn complete geschiedenis uit te wissen met lelijke, nietszeggende en karakterloze wolkenkrabbers. Lima is er in geslaagd moderniteit en geschiedenis te verenigen. Het is bovendien een haast verbazingwekkend brandschone stad, waar ik geen zwerfafval kon ontdekken. Waar ik vooraf hoge verwachtingen had van Montevideo, als hoofdstad van het Zwitserland van Zuid-Amerika, is de realiteit anno 2010 anders. In Montevideo is veel zwerfafval te vinden en zijn de trottoirs veelal kapot, terwijl men in Lima goed bezig lijkt te zijn. Een snelweg loopt in een "bak" door de stad en is omringd met net geplante boompjes en de wegen en trottoirs zijn nieuw...

Peru heeft onze honger nog niet gestild. Er is hier nog zoveel te zien, dat we er beslist nog een keer terug willen komen. Het land wordt niet voor niks het Egypte van Zuid-Amerika genoemd, vanwege zijn archeologische rijkdom. In de tussentijd is het enkel vooruit met Lima, zij het met of zonder een Japanse Peruaan aan het hoofd...Nu dadelijk een laatste overheerlijke Peruaanse lunch zoeken, alvorens een taxi ons over anderhalf uur naar het vliegveld brengt en onze LAN-vlucht over zes en een half uur op zou moeten stijgen richting Madrid...
Hasta pronto querida Europa.