Van toeristisch Rio naar relaxed Santiago

Waar begin je om Rio te beschrijven? We vertrokken ´s morgens vroeg om 5.30 u. richting Rio, een rit van zo´n zes uur door een prachtig, groen landschap en laverend door het hectische en asociale verkeer. Bij binnenkomst in de stad zie je meteen de contrasten: de morros (sloppenwijken) aan de rand van de stad op de heuvels en de rijkdom in het hart van de stad. Ons hostel ligt dichtbij het chique strand Ipanema, naast het beroemdere Copacabana. Het verkeer was een drama, parkeren zowaar een nog grotere uitdaging en het was gruwelijk heet. Na een douche hebben we een strandwandeling gemaakt en zo merk je al snel, dat het vooral een verhaal is van 'gezien-en-gezien-worden', op en langs het strand. Aan de stranden van de stad is het veilig, maar toen we een dag later door de prachtige, historische wijk Lapa liepen - met zijn in verval zijnde art nouveau gebouwen - konden we niet naar de bekende, gekleurde trappen van de wijk, omdat er een man met een meterslange rifle rondhing.

De golven zijn hoog, dus het is even wennen in het water, terwijl het strand zelf heerlijk is en het zand zo zacht is als meel. Een fantastisch strand, dat je het beste ´s morgens vroeg kunt uitproberen, wat we dan ook gedaan hebben, ver weg van het massa-toerisme en het Rimini-gevoel, het meest verschrikkelijke in zijn soort.

Het echte hoogtepunt is de berg Corcovado, met Christus de Verlosser die over de stad uitkijkt. Het is een er ordinaire oplichterij qua prijzen, het is er behoorlijk druk, maar het uitzicht over de stad is adembenemend. We waren er vlak voor sluitingstijd, zonsondergang, het beste moment van de dag. De stad is prachtig, met zijn groen overal, de hoogteverschillen, de curieus gevormde heuveltjes en de zee die de stad afschermt...

Een ander hoogtepunt was het Maracana-stadion, opgeknapt voor het WK 2014 en grotendeels te bezichtigen. Je kunt zien, dat Rio de voormalige hoofdstad is. De stad heeft ook een groot potentieel om meer te zien dan de standaardcliche´s. Het is een belangrijke, historische plaats en overal vind je prachtige gebouwen, iets dat Sao Paulo nauwelijks heeft. Sao Paulo mist een hart en is een echte werkstad, terwijl Rio natuurlijk een luierstad is. Zoals de Brazilianen zeggen: Brasilia is het hoofd, Sao Paulo het hart en Rio het geslachtsdeel (netjes vertaald).
Ook al is Rio in potentie een geweldige stad, er is nog een hoop werk te doen voor de Olympische Spelen, met name wat betreft veiligheid en infrastructuur. De mentaliteit laat ook vaak te wensen over en echt vriendelijk zijn ze niet in de toeristenindustrie. De stad voelt ook nep aan met alle rijkdom in het centrum, terwijl je niet ver hoeft te gaan om een andere kant van Rio te zien. Voor mensen uit Sao Paulo is zo´n beetje alles fout aan Rio en vice versa, maar de markante verschillen zijn fascinerend...

Rond vijven zijn we naar huis gereden en om 0.00 u. waren we 'thuis', bij Luiz en Roberta. Daarna moesten we nog het een ander doen want om 5.30 u. vertrokken we naar het vliegveld. Het verkeer was opnieuw een struikelblok en ook al waren we ruim twee uur van tevoren op Guarulhos, toen begon het pas...Het was een gigantische chaos op het vliegveld en eens te meer wordt duidelijk, dat er voor het WK nog een hoop moet veranderen in Sampa. Er was een eindeloos lange rij voor alle TAM-vluchten, met niet zoals bij ons een balie per vlucht. Het duurde lang en herhaaldelijk heb ik aan de vele medewerkers die er rondliepen gevraagd of het wel goed zou komen. Echt gerust waren we er niet op en uiteindelijk werden mensen wiens vlucht over een uur zou vertrekken uit de rij gehaald, zodat ze voorrang kregen. Vijftig minuten van te voren waren de reizigers naar Montevideo aan de beurt en uiteindelijk hadden we een half uur van te voren ons ticket...
Bij de controle van de handbagage stond curieus genoeg geen rij en we waren op tijd, maar uiteindelijk moesten we toch wachten totdat alle passagiers bij de gate waren. We vertrokken meer dan een half uur te laat, terwijl we slechts een uur speling hadden voor onze vlucht naar Santiago, maar op dat moment had ik wel het gevoel dat dat geen probleem zou zijn, er waren immers meer mensen met overstap.

Montevideo lijkt me een prachtige stad: van boven ziet het er erg fraai uit. Het is er heel groen en je ziet nauwelijks wolkenkrabbers. Het vliegveld is gloednieuw, modern en goed georganiseerd, een verademing vergeleken met de bende op Guarulhos. We konden meteen overstappen, het vliegtuig wachtte voor ons en eenmaal bij het kleine vliegtuigje van Pluna zagen we onze backpacks op het karretje voorbijkomen. Dat was in elk geval goed gegaan. De vlucht naar Santiago verliep vlekkeloos, de Andes is machtig en centraal-Chili ziet er bruin-geel en droog uit. Hier valt nauwelijks regen in de zomer, maar de wijngaarden kun je wel al overal lokaliseren...

Op het vliegveld van Santiago is de sfeer relaxt; geen rij voor de douane en geen chaos. Door de stad rijdend, ziet Santiago er aan de ene kant redelijk welvarend uit, aan de andere kant lijkt Sao Paulo op sommige punten ook weer moderner...In elk geval een totaal andere omgeving!

Eenmaal lopend op weg naar ons hostel, merkten we dat je hier niet wordt aangestaard zoals in Sampa, het leven in deze zes miljoen inwoners (toch de vijfde stad van Zuid-Amerika) tellende stad lijkt minder hectisch en de eerste de beste auto stopte zelfs voor ons bij het oversteken van de straat...Wat anders dan omvergekegeld worden zoals in Sampa...
Ik ben in elk geval benieuwd. Het weer is prima; geen verzengde hitte, maar lekker warm, ´s nachts behoorlijk fris (of zelfs koud) en geen tropische stortbuien.