Het goede leven van Santiago

SANTIAGO!

Een geweldige stad met een heerlijk sfeertje. Het mag dan wel een metropool zijn, met dank aan een weekje Sao Paulo verrast een grote stad nu niet meer zo gauw. Het verschil is dan ook groot. Geen gedoe met elektrische douches, kraanwater dat beter smaakt dan in Nederland, uitstekende infrastructuur (moderne, goedkope metro, goedkope taxi´s, geen hobbelige straten die je hoofdpijn bezorgen) en een zeer vriendelijke bevolking. Het leven gaat er vrij rustig aan toe en ondanks dat het een moderne stad is, krijg je ook nog het gevoel van vroegere tijden. Je vindt veel handgemaakte (artesania) marktwaar, overal op straat wordt er verkocht en het is heerlijk om over de markt te lopen en ondertussen een empanada (dubbelgevouwen deeg met kaas, ham, zeevruchten, etc.) te eten.

Een stad ook waarvan je het centrum te voet kunt bezichtigen met leuke pleintjes en gezellige kleine cafés en barretjes te over. Dit in tegenstelling tot Sampa, met zijn Geamerikaniseerde (over)consumentisme cultuur van groot en groter. Het hoeven dus gelukkig niet allemaal vervelende winkelcentra te zijn. Sterker nog, de wijk Bellavista is prachtig met zijn leuke restaurantjes, barretjes en patio's. Santiago beviel uitstekend en ligt me vele, vele malen beter dan de chaos en hectiek van Sampa en Rio. De Chilenen zijn ook niet zo uitbundig als de Brazilianen en zijn wellicht beïnvloed door de Duitse immigratie, die o zo belangrijk is geweest voor het land. De bekendste bieren zijn van Duitse Chilenen en de obsessie met mayonaise ( je vindt er zoveel van, dat sommige supermarkten een eigen afdeling met enkel mayo hebben). De snack is een Completo of Italiano, een worstenbroodje met mayo, tomaat en wat andere fijngesneden groente.

Santiago heeft veel moois te bieden. Het historisch centrum, het fascinerende, informatieve centrum voor Pre-Colombiaanse kunst, een mooi park met uitzicht over de Andes en vele prachtige gebouwen. 's Morgens hebben we genoten van het 40 minuten durende spektakel van de wisseling van de wacht bij het presidentieel paleis La Moneda, wat anders dan dat lullige gedoe bij Buckingham Palace....

Zondag is de tweede ronde van de presidentsverkiezingen in Chili en de strijd gaat tussen Piñera en Frei. De laatste is de kandidaat van Concertacion, de coalitie die Chili sinds het einde van de dictatuur van Pinochet geleid heeft en de conservatieve, rijkste man van het land, die gesteund wordt door de nog invloedrijke katholiek kerk en ook de voormalige technocraten van de dictatuur. In de meeste landen in de regio is het onrustig tijdens verkiezingstijd, met demonstraties en geweld, maar Chili is inmiddels een volwassen democratie, waar op straat campagne gevoerd wordt door beide kampen (vooral Frei), maar alles verloopt soepel en ontspannen. De politie is er sowieso relaxt in vergelijking met de collega's in Sampa en Rio. Ik ben benieuwd en het is interessant om juist nu in dit land te zijn...

Inmiddels zijn we in Valparaiso, de voormalige grootste havenstad van Zuid-Amerika tot de komst van het Panama-kanaal. Het is er frisser (al regent het ook hier niet), maar het is er gezellig en interessant genoeg voor een paar dagen. Er zijn wat leuke wijken (op de berg, te bereiken met een treinlift), musea en een huis van Pablo Neruda. Het leukste? De kleuren van de huizen...erg vrolijk en ook hier een heel relaxte sfeer.
Morgen naar Isla Negra, waar nog een huis staat van de bekende Chileense schrijver en dichter Pablo Neruda (dan hebben we ze alle drie bezocht; de andere is in Santiago) en daarna naar het zuiden: Valdivia en dan naar het eiland Chiloe...